Kefene koku sürülür mü ?

Kefene Koku Sürülür Mü?

Bazen hayatın en derin soruları, en basit görünen anlarda gelir. Bir gün, bir mezarlıkta yürürken, bir soruya takıldım: “Kefene koku sürülür mü?” Bu soruyu düşündüğümde, yıllar önce, annemi kaybettiğimde yaşadığım bir anı hatırladım. O an, bu sorunun çok daha derin anlamlar taşıdığını fark ettim.

Bir Sonra Olanlar

Annemin cenazesi için hazırlıklar başladığında, ailemizin üyeleri, her biri kendi bakış açısıyla, bu zor zamanla nasıl başa çıkacağımızı tartışıyordu. Babam, olayları her zaman stratejik bir şekilde ele alırdı. O, pratik yönüyle bilinen bir insandı. “Kefene koku sürülmez,” demişti, bir mühendis gibi, sadece doğru olanı yapmak gerektiğini belirterek. “Burası bir yolculuk ve hiçbir şeyin yanlış gitmemesi lazım,” diye eklemişti. Babam için her şeyin bir planı vardı ve bu, onun hayatını düzene koyan önemli bir özellikti.

Ama annem, yaşama dair her küçük detayı önemseyen, duygusal zekâsı yüksek bir kadındı. Onun gözünde, kaybetmek sadece bir bedensel ayrılık değil, sevdiğimiz insanın hatıralarının da yok olmasıydı. Annemin ne kadar empatik olduğunu, cenazede her şeyin doğru ve anlamlı olmasına ne kadar özen gösterdiğini hatırlıyorum. Kefene koku sürmek, bir anlamda annemin yaklaşımını yansıtıyordu: “Sevgi ve hatıra, bir parça da olsa, her zaman kalmalı.”

Kadın ve Erkek Yaklaşımı

Bu iki farklı yaklaşım, erkeklerin genellikle çözüm odaklı, stratejik ve analitik düşünme biçimiyle, kadınların ise daha empatik ve ilişkisel bakış açısıyla bağdaşıyor. Babamın yaklaşımı, somut bir çözüm üretmeye yönelikti, çünkü onun için ölümün doğasına odaklanmak gerekirdi. Oysa annem, ölümün bir son değil, bir hatıra biriktirme ve arkamızda sevgi bırakma yolculuğu olduğuna inanıyordu.

Günler geçtikçe, annemin aklıma kazınan bir başka sözünü de hatırladım: “Ölüye koku sürmek, onun bir yolculuğa çıktığını hissettirmek gibidir. Hatırasını, sevgiyle anarak yola koymak.” Bu cümle, bir bakıma hem annemin, hem de kendimizin içsel bir yolculuğa çıktığını anlatıyordu. Koku, fiziksel bir iz bırakmasa da ruhsal bir anlam taşıyor gibiydi.

Koku ve Mezarlık Kültürü

Gerçekten de, kefene koku sürülmesi, pek çok kültürde çeşitli anlamlar taşır. Birçok toplumda, cenaze törenlerinde kokuların kullanılması, kişinin ölümünden sonra yolculuğa çıkarken rahatlatılması ve onurlandırılması anlamına gelir. Özellikle parfüm, çiçekler ve özel yağlar, bir kişinin hatırasını ölümsüzleştirmenin, sevgi dolu bir veda etmenin simgesi olmuştur.

Fakat, bu gelenekler her toplumda aynı şekilde uygulanmaz. Bazı kültürlerde, ölüm sonrası koku sürmek, tamamen uygunsuz kabul edilir. Çünkü ölüm, temiz bir ayrılıktır ve bedeni, ruhu kirletmeden onurlandırmak gerektiği düşünülür. Bu da gösteriyor ki, ölüm ve cenaze ile ilgili gelenekler, insanın ölümle olan kişisel ilişkisini ve bu süreçte hissettiklerini yansıtır.

Hikâyenin Sonu

Sonunda, annemin bana bıraktığı izlerle, kefene parfüm sürme kararı aldım. Babamın soğukkanlılığı ve annemin kalbindeki sevgi arasındaki dengeyi bulduğumda, ölümün gerçekten de bir son olmadığını fark ettim. Annemi son kez onurlandırmak, ona olan sevgimi dile getirmek ve arkasında güzel anılar bırakmak için onu en özel şekilde uğurlamak istedim.

O an, sadece annemin parfüm kokusu değil, onun hayatımda yarattığı tüm izler ve değerler ruhumu sarhoş etti. Bugün hâlâ kefene parfüm sürmenin bir anlam taşıdığını düşünüyorum; çünkü bu, kaybın acısına rağmen, onu sevgiyle anmanın bir yoludur.

Peki, sizce kefene koku sürülmeli mi? Bu ritüelin sizin için anlamı nedir? Yorumlarınızı ve düşüncelerinizi paylaşarak, bu derin konuyu birlikte tartışalım.